تأثیر پرایمینگ بذر با کیتوزان بر جوانه زنی، روابط یونی و خصوصیات بیوشیمیایی نخود تحت تنش شوری

برای ارزیابی تأثیر پرایمینگ (شاهد= بدون پرایمینگ)، آب مقطر، کیتوزان 1/0 درصد و کیتوزان 2/0 درصد بر جوانه ­زنی و رشد گیاهچه نخود تحت تنش شوری (صفر، 4، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر)، آزمایشی در شرایط محیطی کنترل شده انجام شد. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش درصد و سرعت جوانه ­زنی، شاخص ویگور، طول و وزن خشک ساقه ­چه و ریشه ­چه، میزان پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم گردید، درحالی که میزان سدیم، محتوای پرولین، کربوهیدرات­های کل و مالون دی­آلدئید را افزایش داد. پرایمینگ بذر با کیتوزان درصد و سرعت جوانه ­زنی را نسبت به سایر تیمارهای پرایمینگ افزایش داد. در تنش شوری ds/m 8، بذرهای پرایم شده با کیتوزان شاخص ویگور، طول ساقه ­چه، طول ریشه ­چه و وزن خشک ساقه­ چه بیشتری نسبت به شاهد داشتند. بیشترین محتوای پتاسیم در پرایم با کیتوزان 2/0 درصد مشاهده شد. همچنین با افزایش شوری، کیتوزان سبب کاهش میزان سدیم و مالون دی آلدئید و افزایش نسبت پتاسیم به سدیم، محتوای پرولین و کربوهیدرات کل گیاهچه ­ها گردید. به این ترتیب می­توان اظهار داشت که تأثیر عمده پیش تیمار بذر نخود با کیتوزان بر رشد گیاهچه بود و تأثیر قابل­ملاحظه ای بر افزایش درصد جوانه ­زنی نداشت.